Ödüllendirmek
Yazının başlığını okuduğunuzda ya da bu sözcüğü duyduğunuzda aklınıza ilk gelen nedir? Başkasını mı yoksa kendinizi mi ödüllendirmek? Sanırım çoğumuzun aklına ilk gelen, başkasını ödüllendirmek oluyor. Oysa sözcük iki anlamda da kullanılabilir şekilde yapılandırılmış. Bu yazımda sözcüğün kendimizi ödüllendirmek anlamına bakmak, bunun değeri ve hayatlarımıza etkisi konusunda birkaç cümle kurmak niyetindeyim.
Birkaç soru sorarak başlamak ve her bir sorunun yanıtı için bir dakika düşünmenizi istiyorum. Kendimizi ödüllendiriyor muyuz? Bunu en son ne zaman ve ne sebeple yapmıştık? Kendimizi ödüllendirmek bize nasıl gelmişti? Katkısı ne oldu? Zararı olabilir mi? Ödül almak bize ne hissettiriyor? Bu his, hangi değerimizi, güçlü yanımızı besliyor? Sonunda bir ödül olduğunu bilmek, başladığımız işlere nasıl yansıyor?
.................. Bu sıra noktalar düşünme sorası noktaları ................ (Dilediğinizce kullanın lütfen:)
Sanırım birçoğumuzun zihninden geçen yanıtlar olumlu duygular içeriyor. Soruları yanıtlamak için geçmişteki başarılarımızı hatırlarken yaşadığımız mutluluk, gurur ve özgüven duygusuna odaklanmak istiyorum. Sadece hatırlarken bile bu denli yoğun hissettiğimiz bu olumlu duyguları bugüne ve geleceğe taşımak, sürekliliğini sağlamak için neye ihtiyacımız var? Sanırım yanıtlarımız genel olarak aynı olacak: Kendimizi daha sık taktir etmeye ve ödüllendirmeye.
Taktir etmek ve ödüllendirmek, üzülerek söylemek gerekir ki, Türk toplumunda sıkça başvurulan bir motivasyon aracı değil malesef. Hal böyle olunca da 'ödüllendirmek' sözcüğünün kendini ödüllendirmek anlamının söylemden eyleme dönmesi daha elzem görünüyor, ne dersiniz?
ÖSY.
