Dünya Dönüyor Sen Ne Dersen De, Hayat Evriliyor Hadi Fark Etsene!
Bahar, doğanın uyandığı bir mevsim olduğundan mıdır nedir, değişimin, dönüşümün, evrilmenin kısaca dünyanın döndüğünün en somut göstergeleri sarar etrafımızı baharda. Yeşillenir, çiçeklenir, neşelenir, rengârenk olur dört yan. Tabi bu evrilmeyi, betonlardan uzaklaştıkça, plazalardan, apartmanlardan çıkıp doğaya karıştıkça fark edebiliyoruz. Betona bahar gelmiyor, zira o hep gri.
Bu aralar, hayatın evrildiğini çok daha net fark ettiğim iki olay yaşadım. Gururla, mutlulukla ‘Hayat, ne güzel şey!’ dedim bir kez daha. Yıllar önce öğretmeni olduğum iki öğrencimle yollarımız tekrar kesişti. Bu kez rollerimiz değişmişti.
Yıllar önce, öğretmeni olduğum zamanlarda yazılarını değerlendirdiğim öğrencim, yıllar sonra İngiltere’de Yüksek Lisansını bitirdi ve Doktoraya başladı ve benim yazdıklarımı değerlendiriyor. Onun güçlü yorumları bana yol gösteriyor.
Diğer öğrencimle yıllar önce okul dergisi çıkarmıştık. Yıllar geçerken o, üniversite eğitimini yurt dışında tamamladı, pek çok uluslararası projede yer aldı, bir felsefe topluluğu kurdu ve bu topluluğun yayını olan bir dergi çıkarmaya başladı. Ben de yayımlanmak üzere kendisine bir yazımı gönderdim.
Tekrar aynı heyecanla bir araya geldiğimizde, rollerimizin yanında pek çok şeyin değiştiğini, değişmeyen tek şeyinse çocuksu heyecanımız olduğunu görmek beni çok mutlu etti. Bu çocuksu heyecan ve merak duygusu, bizi hayata ve insanlara dokunmak konusunda cesaretlendiriyor ki bu sayede yaşadığımızın farkına varıyor, değişip dönüşüyor yani evriliyoruz. Ruhumuza bahar geliyor, neşeleniyoruz.
Zaman hızla akıp gidiyor, diyoruz da çok zaman, hayatın evrildiğini, hayata ve insanlara dokundukça fark edebiliyoruz aslında. Siz ne kadar dokunuyorsunuz hayata insanlara, ne kadar farkındasınız dünyanın döndüğünün? Bahar geldi mi sizin oralara da? Ya ruhunuza?
ÖSY.
